اهمیت اجتماعی کردن تولهسگها و بچهگربهها
منظورمان از اجتماعی کردن چی هست؟<\/h2>
کلمهی اجتماعی کردن (Socialization) اگر بصورت تحتاللفظی ترجمه شود، به نظر میرسد منظور آموزش دادن به تولهسگها و بچهگربههاست. اینکه چجوری با بقیه سگها و گربهها رفتار کنند. در حالی که این رفتار در حالت معمول هم پدید میآید؛ این فقط یک بخش از اهمیت مبحث اجتماعی کردن است. چون این کلمه فراتر از رفتار تولهسگها و بچهگربهها با هم نوعهای خودشان است. سگ و گربههای اهلی در حیات وحش زندگی نمیکنند پس آموزش آنها نباید مربوط به هم دستههای خودشان باشد.
عادت دادن تولهسگها و بچهگربههایمان به مردم، بقیه حیوانات و بطور کلی موقعیتها و تجربیاتی که قرار است درسنین بالاتر با آنها مواجه شوند، برای ما اجتماعی کردن را تعریف میکند. نه صرفا مسائل معمولی زندگی آنها.
هدف نهایی ما؛ آموزش کنار آمدن با مسائل اطرافشان است. مسائلی مانند :
- آدمها
- حرکت اتومبیلها
- تمیزکردن و نظافت
- وسایلی مانند جاروبرقی
- صداهای مختلف
- بقیه حیوانات و مخصوصا حیواناتی که با آنها در خانه نگهداری میشوند
لازمه این کار، به آرامی رودررو کردن کوچولوهایمان با مواردی است که در حالت عادی قرارهست در زندگی با آنها مواجه بشن. تا بتونن واکنش مناسب و درست بدون هرگونه ترس و استرس از خودشان نشان بدهند.
اهمیت اجتماعی کردن برای تولههایی که از خانوادهی خود جدا شدهاند دو چندان میشود زیرا آنها هیچ اطلاعات زمینهای ندارند.
نژاد، سلامتی و شخصیت فاکتورهای مهم در رفتار حیوان خانگی شماست.
بعضی سگها و گربهها به اندازه بقیه تمایلی برای بیرون رفتن و قرار گرفتن در گروههای بزرگ متشکل از انسان یا حیوانات را ندارند. اجتماعی کردن این دسته زیاد واجب نیست. اما بیشتر لازم هست که در مورد ارتباط برقرار کردن و تحتکنترل بودن رفتارشان نسبت به محیط اطراف آموزشهای لازم را ببینند.
چه زمانی شروع به این کار کنیم؟
بهترین زمان برای تولهسگها 3 تا 14 هفتگی و برای بچهگربهها 3 تا 9 هفتگی در نظر گرفته میشود.
در این دوره زمانی آنها روابط عاطفی خود را شکل میدهند، احساساتشان گسترش پیدا میکند و مستقل میشوند و شرایط بدنی آنها برای رفت و آمد با بقیه مناسب شده است. پس هرچه زودتر در این بازهی زمانی شروع کنیم نتیجهی خیلی بهتری خواهیم گرفت.
لازم است بگویم که در این دوره زمانی کلیدی، هر تجربه و رفتاری اثرات بلندمدتی روی حیوانات میگذارد. پس متاسفانه هر تجربهی منفی هم از این قاعده مستثنی نیست؛ پس مثبت و ایمن بودن این دوران به شدت حیاتی است. با دانستن این نکات، میرسیم به اینکه چگونه این کار را انجام دهیم.
حیوانات خود را چگونه اجتماعی کنیم؟<\/h2>
اول از همه یادتان باشد که هدف از این کار عادت کردن و احساس راحتی حیوان شما در محیط اطرافش است. محیط اطراف شامل حیوانات و آدمهای دیگه است. سعی نکنید رفتارها و دستورات صحیح را با اجبار آموزش بدید. به این دلیل که باعث پرت شدن حواس حیواناتمان از تجربیات جدید میشود. پس حد تعادل را در این تجربیات آموزشی رعایت کنید.
حیوان خانگی خود را داخل موقعیتهایی که به عنوان حیوان بالغ قرار است تجربه کنند قرار دهید. موقعیتهایی مانند:
- خیابانها و اتومبیلها
- حمل شدن
- اسباببازیها
- روند نظافت
- دیدن بقیه حیوانات
- دیدن آدمهای جدید
- رفتن پیش دامپزشک
ادامه با استرس ممنوع است
حیوان خود را با آدمها و حیوانات جدید آشنا کنید و آنها را در موقعیتهایی که برایشان ترسناک نیست قرار دهید. اگر حیوان واکنش ترس داشت، لازم هست این عمل را تا حدی که حیوان احساس آرامش کند کاهش دهید. این کار میتواند به روشهایی مانند: دیدن به جای درگیر بودن، پرت کردن توجه آنها یا دور نگه داشتن آنها از چیزی که باعث ترس آنها میشود، انجام شود.
هیجوقت تولهای که استرس یا ترس دارد را مجبور به ادامه نکنید. همانطور که گفتیم این دوره، دورهای حساس و کلیدی است که شخصیت آنها را میسازد. پس این کار باعث ایجاد مشکلات بیشتر در آینده میشود. پس در این شرایط، آرامش حیوان خیلی مهمتر از آموزش اجتماعی شدن است و این کار باعث اثر منفی میشود.
از داشتن ارتباط فیزیکی روزانه با حیوان خانگی خود غافل نشوید. کارهایی مانند لمس، مهارکردن و با آرامی نگه داشتن به خصوص در سنین پایینتر باعث راحتی بیشتر با انسانها و به رشد فکری و فیزیکی آنها سرعت میبخشد. لازم است که سگ یا گربهی خود را با افراد جدید بخصوص بچهها و افرادی که عضو خانواده نیستند به معاشرت وا دارید.
لمس و رسیدگی به بچهگربه یا تولهسگ باید شامل لمس با ملاحظهی ناحیه سر، گوشها و پنچهها برای راحتتر شدن نظافت و معاینهی آنها صورت بگیرد.
مهارکردن آنها یعنی با ملایمت نگهداشتن در یک مکان و در یک وضعیت غیر تهدیدکننده به نحوی که آنها به این نگهداشته شدن عادت کنند و باعث آرام بودن آنها در هنگام معاینات دامپزشک و یا در زمان آراستگی و نظافت آنها بشود.
توصیه رفتارشناسان:
تولهسگها یا بچهگربهها در دوران اجتماعی شدن باید بین 5 تا 10 آدم جدید در هفته و دستکم قرار گرفتن در یک محل جدید را در یک هفته تجربه کنند. آنها باید با تصاویر، صداها، مزهها و بوهای جدید آشنا شوند به نحوی که برای آنها تهدید آمیز نباشد.
اگر حیوان خانگی من کامل واکسینه نشده باشد چطور؟<\/h3>
بطور کلی اگر تولهی شما زمان خود را با حیوانات سالم و واکسینه شده بگذراند مشکلی نخواهد بود.
شما میتوانید برنامهی بازی آنها را با حیواناتی که میشناسید یا میدانید که واکسینه شدهاند ترتیب بدهید. به هر حال لازم است که حیوانتان را از حیوانات واکسینه نشده مثل سگهای ولگرد دور کنید.
این مسئله در مورد حیوانات جوانتر که بیشتر مستعد هستند حائز اهمیت است.
معاشرت با سگها و گربههایی که به سن کافی برای دریافت تمامی واکسنهایشان نرسیدهاند، دارای ریسک گرفتن بیماریهاست.
به عنوان مثال، مطالعه ای خطر ابتلا به پاروویروس را در طبقه بندی مشخصی از توله سگها ارزیابی کردند:
توله سگها سالم بودند ، محل تمیز و بهداشتی بود و همه توله سگ ها به موقع در گروه های سنی خود واکسینه شده بودند. از بین 1012 توله سگ مورد مطالعه ، هیچ خطر افزایشی برای ابتلا به پاروویروس در مقایسه با توله سگ هایی که در طبقه بندی ذکر شده حضور نداشتند، مشاهده نشد.
عواقب اجتماعی نکردن چیست؟<\/h2>
زودتر اجتماعی کردن تولهسگها و بچهگربهها در دوران توسعه روابطشان نشان داده است که ترس، پرخاشگری و استرس آنها در هنگام مواجهه با آدم جدید، حیوانات و موقعیتهای متفاوت به شدت کاهش پیدا میکند.
حیواناتی که به طور درست اجتماعی نشدهاند دارای واکنشهای احساسیتری نسبت به تجربیات جدید هستند.
اغلب در مواجهه با انسانها و حیوانات حتی هم نوعهای خودشان احساس ترس نشان میدهند.
دوری از آدمها و حیوانات، رفتارهای پراضطراب، حرکات خصمانه و خشونت آمیز با دیگران، بخشی از نتایج فقدان یا نقص این مسئله است.
نداشتن عادت اجتماعی شدن میتواند توانایی تولهسگها و بچهگربهها را در مواردی مانند ایجاد ارتباطات سطحی، عادتهای خواب، زمان و مکان پیدا کردن غذا، کاهش دهد.
این مشکلات، زندگی آسان کنار بقیه را برای آنها سخت میسازد و در مواردی مجبور به تغییر محل زندگی آنها یا فرستادنشان به پناهگاه حیوانات میشویم.
بطور کلی اجتماعی کردن موفق تولهسگ یا بچهگربه ( یا هر حیوان جوانی ) در دورهی حساس زندگی آنها قطعا نتیجهی خیلی مفیدی در تبدیل شدن آن به یک حیوان بالغ مورد اعتماد خواهد داشت.
تربیت و آموزش حیوانات خانگی در بیمارستان دامپزشکی اکسیژن توسط مربی مجرب با 20 سال سابقه صورت میپذیرد و تا شما بیشترین لذت را از همراهی حیوان خانگی آموزش دیده خود ببرید و نگرانی شما به صورت کامل برطرف شود. برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید با ما تماس حاصل فرمائید
منبع: Veterinarypartner